Bijzondere tijd!

joepie.. daar zijn we dan weer :P weer een nieuw bericht in onze reeks 'lange verhalen' (we gaan binnenkort 2 boeken uitbrengen, dat kan wel met deze lappen tekst :P). Subsidies en sponsoringen zijn welkom! Nee geintje, we zullen proberen het ietsie korter te houden dit keer!

28-1
Richting Franz Josef
Vandaag hebben we een ochtendje relaxen voor we met de bus worden opgepakt om naar de gletsjer te gaan. Onderweg komen we verschillende technische hoogstandjes tegen. Zo zien wij eenbaansbrug waar ook nog eens een rails overheen loopt zodat auto's niet alleen op hun tegenliggers moeten wachten maar ook op een trein (detail: spoorbomen kennen ze hier niet.. gewoon kijken dus). Ook stilstaan op een rotonde is erg normaal aangezien daar ook een treinspoor doorheen kan lopen en je hier natuurlijk ook goed moet uitkijken. Veilig idee zo'n bustripje. Onderweg stoppen we nog bij een jade winkel, (groen steen, erg populair hier als ketting) en scoort iris een mooi kettinkje. Hoe dichter we bij Franz Josef komen, hoe blauwer de rivieren worden. In Franz Josef meeten we al snel Dagmar weer en gaan we lekker de kroeg in om nog meer bij te kletsen.

29-1
Franz Josef Full Day Hike
Bepakt en bezakt met crampons (ijzeren punten onder je schoenen), regenjas, broek, handschoenen, een muts en een lading voedsel (chocola mag niet ontbreken bij een hike) stappen we de bus in naar de gletsjer. We besluiten rustig aan te doen vanwege Jan-Jaaps knie en omdat we ook lekker foto's willen maken. We gaan met de langzaamste groep mee met een erg leuke engelse gids. We krijgen uitleg over de speciale looptechniek met crampons. Je moet... je ene voet voor je andere voet zetten en dat de hele tijd herhalen... LASTIG! Terwijl we nog maar net op het ijs zijn vertelt de gids dat de halve dag hike hier omdraait, we zijn superblij dat we de hele dag doen! Zodra het ijs wat blauwer wordt vraagt de gids of iemand weet waarom het ijs blauw is. Uiteraard heeft niemand een idee. "Nou" vertelt ie, "dat komt door de weerspiegeling van al onze blauwe regenjassen". Er klinkt al instemmend gemompel... totdat Iris roept: BULLSHIT! De gids ligt in een deuk, eindelijk iemand die er iets over zegt. Het blauwe komt doordat het de eerste kleur is in het kleurenspectrum (voor meer details: doe zelf de tour, wij hebben ook niet alles onthouden!).
Later op de dag blijkt de volle dag Iris toch moe te maken. Als Jan-Jaap plotseling zegt "Kijk, als je goed kijkt kun je het ijs zien bewegen". Kijkt Iris er vol spanning naar zonder door te hebben dat ze onwijs in de maling wordt genomen! We hebben het erg gezellig op de gletsjer met prachtige beelden en veel liedjes (uitgevoerd door Dagmar, de gids, Jan-Jaap en Iris). Of de rest van de groep ook zo blij was met ons gekraai hebben we maar niet gevraagd, wij hadden een top tijd! 's Avonds genieten we na van de foto's en is Jan-Jaap blij met een dag zonder pijn in zijn knie!

30-1
Stray reis dag en karaoke
We hebben weer dezelfde relaxte buschauffeur als naar de Franz Josef gletsjer, dus we hebben een leuke reisdag met mooie stops. Het hostel waar we 's avonds in slapen is het eerste hostel van stray wat we echt leuk vinden (mooie hutjes, goede bedden en een leuke prijs). 's Avonds tijd voor karaoke. Iedereen doet mee en stiekem hopen we dat ons kaartje pas als laatst wordt getrokken. Maar helaas zijn we als tweede aan de beurt met onze versie van YMCA. Er is een prijs te winnen voor de beste karaoke-zanger maar we hebben al snel door, wij zijn dat in ieder geval niet!

31-1
Wanaka
De weg van Makarora naar Wanaka is werkelijkwaar prachtig met mooie bergen, meren en wolken. We maken onderweg ook onze eerste stray groepsfoto als een lifter, met 24 camera's aan zn arm, de hele groep er 24 keer op moet zetten (je moet er wat voor over hebben voor een gratis lift)! We zijn vroeg in Wanaka en besluiten een wandeling te doen helemaal naar de Waterfall Creek. De naam klinkt heel wat maar de werkelijkheid is diep triest. Geen waterval en een lullig stroompje van een halve meter breed. Gelukkig is het uitzicht over het meer en de bergen op de achtergrond wel erg mooi. 's Avonds willen we eigenlijk nog een wandeling doen maar Iris voelt de gletsjer nog steeds in haar benen (en haar voeten: 2 enorme blaren op haar hakken!). In plaats daarvan kijken we in de eigengemaakte bioscoop van het hostel een filmpie.

1-2
Bungycity en Astrid
We blijven maar een dagje in Wanaka vanwege Astrid. Die gaan we ontmoeten in Queenstown. We hebben eerst nog een ochtendje in Wanaka. Jan-Jaap gaat alsnog de wandeling die gisteravond op het programma stond met mooie uitzichten terwijl Iris ontbijt met uitzicht over het meer en de achterliggende bergen (*zucht*). De weg naar Queenstown duurt vrij lang vanwege alle stops, maar zeker de laatste stop is erg belangrijk. Jan-Jaap, de idioot, boekt zijn bungyjump in Queenstown. Er wordt gelijk bijgezegd, als je betaald hebt is er geen weg meer terug (teruggave doen ze niet aan!). Queenstown is een stadje dat leeft van de toerisme en waar je alles kan doen wat met adrenaline te maken heeft en zuipen (niet echt onze stad dus). Maar... 's avonds meeten we Astrid. De twee dames beginnen te babbelen en houden niet meer op. Jan-Jaap houdt het om 11uur voor gezien terwijl de dames ondertussen op inhaalstand staan. Het duurt dus ook nog tot 2:30 tot ze het eindelijk voor gezien houden. Gelukkig voor hun is er morgen nog een dag.

2-2
ADRENALINE
Het was lekker laat voor Iris dus Jan-Jaap laat haar lang in bed liggen, kan ze lekker bijkomen. Helaas alweer een hypo dus dat langer blijven liggen heeft weinig effect. Om 12uur staat Astrid bij ons hostel en vertrekken we met de gondel omhoog. Daar kunnen we mooi over Queenstown uitkijken en alvast naar een paar Bungies. Jan-Jaap wordt ondertussen steeds stiller, de spanningen beginnen behoorlijk door zijn lijf te gieren. Om 2uur is het dan zover (terwijl ik (JJ) dit schrijf voel ik de spanning alweer), nog even gewogen worden en dan naar het platform lopen. Iris krijgt nog een vluchtige kus maar er is nog maar één werkelijke gedachte in Jan-Jaaps hoofd... SPANNEND! Deze bungy is bijzonder, in plaats van om de enkels zit het elastiek om zijn middel. Dit maakt het mogelijk om een aanloop te nemen en een enorme duik te nemen. Dit is ook gelijk het moeiljike deel. Stel je voor: Je staat op een berg met de stad zo'n 400m onder je, ook heb je net een formulier ondertekend waarop staat dat zij niet verantwoordelijk kunnen worden gehouden van mentale en fysieke schade. Ook al weet je dat je maar 50m naar beneden duikt, het is toch nog heel erg spannend. Ondanks dit alles neemt Jan-Jaap een aanloop een springt met een mooie duiksprong het diepe in. Nu weten jullie meteen wat die schreeuw was die jullie zelfs in Nederland konden horen!
Als Jan-Jaap weer wat vaster op de benen staat pakken we met z'n allen de lift omhoog met onze luge (rodel met stuur). Eenmaal boven schieten we naar beneden, ieder in zijn eigen tempo. Jan-Jaap vliegt met sommige bochten zelfs op maar 2 wielen door, voor wie het niet gelooft: jullie waren er niet bij;)!
Later op de dag nog meer adrenaline, alleen deze keer niet voor ons. Astrid gaat hanggliden en wij mogen mee om te kijken. Het duurt een poos voordat ze eindelijk klaar is met alle (zeer foute) kleding maar als dat klaar is is ze zo snel de lucht in dat we het opstijgen bijna missen. Als we naar beneden rijden om alle mensen weer op te pikken hebben we wel een heel rare chauffeur. Zo rijdt hij de grootste deel van de tijd op de rechter rijstrook en bochten afsnijden doet hij door de gehele bocht op het scherpste deel te nemen. Wonder boven wonder komen we er zonder kleerscheuren vanaf en zijn we blij dat we op de weg terug naar Queenstown een andere bestuurder hebben. Na al deze adrenaline zijn onze buikjes natuurlijk erg gevoelig, daar kan weer gewoon pasta met rode saus in, vanavond lekker uit eten!! We kijken een beetje raar naar de menukaart als ze melden dat ze doggybags leveren. Dat begrijpen we beter als ze met ons knoflookbrood komen. Die heeft het formaat van een normaal brood en de pizza's zelf zijn ook reusachtig... morgen kliekjes! Het is erg gezellig en een mooie afsluiting aangezien de wegen weer splitsen en wij morgen weer verder Zuiderlijk reizen

3-2
Te Anau
Vandaag veel te vroeg opstaan om de bus te pakken naar Te Anau. Te Anau is een centraal gelegen plaats in het Nationale park: Fjordland. Veel mooie wandeling beginnen in deze buurt. Dat isook de reden dat we hier zijn. Jan-Jaap wil de Kepler track gaan lopen. Eerst gaan we een dagje hangen in het hostel en het stadje bekijken, dat overgins helemaal niks voorsteld. Wel hebben ze er in de supermarkt een Nederlandse afdeling met dropjes. Daar kunnen we lekker van snoepen...

4-2
Milford Sound
We hebben een scenic bus geboekt naar Milford Sound. We vertrekken vroeg om zo alle andere busorganisaties voor te zijn. Onderweg hebben we stops met prachte beelden. Zo stoppen we ook bij de mirror lakes (spiegel meren), hier kunnen we de bergen op de achtergrond in perfect spiegelbeeld zien. Het enige probleem waren de eendjes. Die pokkebeesten vonden dat water ook lekker en stoorden ons behoorlijk en dan voornamelijk het beeld. Als we bij de Milford Sound aankomen pakken we een boot voor een tocht. We hebben geluk. Het is de zevende goede dag in het jaar. We komen er al snel achter dat dat ook een beetje onze pech is. Als het regend zijn er watervallen waar je maar kijkt. We hebben een mooie toch met bergen, zeehonden, 1 dolfijn en een lekker zonnetje. Als we weer terug komen bij de haven snappen we waarom we zo vroeg vertrokken. De lege parkeerplaats is ondertussen opgevuld met tourbussen en het lijkt wel een mierenhoop. Zaten wij nog op een boot voor 75 man, de boten die nu vertrekken hebben plaats voor 400...
Op de weg terug nog meer stops en 'savonds bereiden we ons voor op morgen: Kepler track.

5-2 t/m 7-2
Kepler track/Invercargill
Vandag scheiden onze wegen. Jan-Jaap gaat een meerdagse wandeling doen en Iris gaat één dag wandelen en vertrekt daarna door naar Invercargill.

Jan-Jaap
Aangezien er maar een aantal plaatsen in de overnachtingshutten zijn en ik laat ben met boeken moet ik de track in tegenovergestelde richting lopen. De eerste dag is het weer prachtig, gelukkig loop ik onder de bomen uit de zon. Het is een lange dag van 26 km en om af te koelen duik ik in de rivier bij de waterval: stervens koud! Jammer dat buiten opwarmen niet een optie is door alle sandflies (we dachten die klote beesten gedag te hebben gezegd:()
De tweede dag begint met een steile klim en vervolgens een pad dat over de kam van de berg loopt. Dit is best wel spannend, de wind heeft een snelheid van 80km/h en het pad loopt op sommige plaatsen aan beide kanten steil naar beneden, de enige veilige optie is kruipen... Het is jammer dat het weer vandaag een stuk minder is en ik ben jaloers op Iris. Als ik rondkijk zie ik gelukkig nog wel alle bergen maar de lucht is toch behoorlijk donker. Alleen als ik op de hoogste top sta zie ik in de verte mooier weer, terwijl ik wordt ingehaald door regenwolken. Stevig doorlopen dus. Gelukkig kom ik precies aan als het hard begint te regenen bij de volgende hut.
De laatste dag is voor mij een wandeling bergafwaarts en ik zit al snel in de bomen dus zonder zicht. Als ik al vroeg weer in het hostel ben heb ik maar zin in één ding: onder de douche springen om me heerlijk te laten... onderdruppelen, wat een klote douche!
Dan de rest van de dag maar een beetje chillen, met nieuwe dropjes, en gezellig doen.

Iris:
Hier komt mijn grote overwinning, een dagtocht in mn eentje. Om niet al te veel van mezelf te vragen neem ik eerst een watertaxi om de route iets te verkorten (lekker lui dus ;)). De klim is steil maar ik zet door. Binnen 10min druipt het zweet van mn koppie (ik vraag me af voor wie ik dit doe ;)). Maar wonder boven wonder.. ik ben sneller boven dan dat het boekje aangeeft. En het is in 1 woord: PRACHTIG! Overmoedig als ik ben denk ik wel dat ik nog veel verder kan lopen. Op naar de top! Helaas voel ik ondertussen mn voetjes branden en als het nog een half uur naar de top is geeft zowel mijn maagje (kotsmisselijk) als mijn benen aan dat ik toch echt weer terug moet. Ik begin dus aan de afdaling. Dit gaat langzamer dan gehoopt en ik mis ook de watertaxi terug. Dat betekent dat ik helemaal om het meer moet lopen. Helaas is lopen op dat moment niet meer mogelijk, strompelen is een veel betere beschrijving. Om 20u 's avonds strompel ik het hostel binnen, ik heb in totaal 10u gelopen en mn voeten zijn volledig naar de klote. Blaren zijn niet meer te tellen. Ik heb mezelf overwonnen, ik heb de wandeling gedaan en ik hoef het nooit meer te doen! ;)
De volgende dagen zit ik in Invercargill, een stom stadje maar wel een leuk hostel. Ik voer bijzonder weinig uit vanwege onwijze spierpijn en etterende blaren.

8-2
Invercargill
Als Jan-Jaap met de bus voor het hostel wordt afgezet en naar binnen loopt komt Iris er net aan. Ze heeft een verassing... in plaats van een dorm bed heeft ze een double geboekt. Lekker een kamer voor ons zelf en dat geeft de mogelijkheid om iets te doen waar wij beiden héél erg goed in zijn... troep maken!
Verder biedt het stadje helemaal niks, erger nog: dit is het stomste stadje van Nieuw-Zeeland dat we hebben gezien. Het enige wat we dan ook doen is boodschappen doen en een beetje in het parkje hangen. 's Avond doen we lekker gezellig met een Ier en een Engelsman. Het is best wel cool om er ondertussen al 4 maanden te zitten. De meeste mensen zien je toch een beetje als een Nieuw-Zeeland Goeroe en hebben veel vragen :D

9-2
Bevriezen en genieten
Voor vandaag hebben we een scenic tour naar Dunedin geboekt. Die gaat via de Catlins. Hier hebben we echt heel veel zin in. Hier kun je namelijk pinguins en dolfijnen zien. Ondanks dat het giet hebben we toch een paar mooie stops. Zo gaan we naar het zuiderlijkste puntje van het zuidereiland. Hier waait het altijd behoorlijk, dat is goed te zien als we een vreemde struik zien. Later blijkt dat deze struik een boom is van wel 15/20 meter hoog. Hij is alleen door de wind helemaal op op de grond gegroeid.
Als we in het hostel komen is het nog steeds rotweer maar als we via het raam over de baai uitkijken zien we het... DOLFIJNEN!! We kleden ons om en rennen het strand op en daarna de zee in... AIleen even vergeten dat er niks tussen ons en antartica zit. KOUD! We houden het ook niet lang uit voordat het te koud wordt om erin te blijven. Morgen nog maar een keer proberen. 's Avonds gaan we pinguins kijken. De geeloogpinguin leeft in nesten in de struiken vlak bij het strand. Wij zitten in de periode dat de jonkies al vrij oud zijn. Dat zorgt ervoor dat de ouders hun jonkies lokken met hun geroep om eten te krijgen. Zeer bijzonder om te zien. Nu zien we ook hoe stom de mens kan zijn. Overal staat dat je minimaal 10 meter afstand moet houden en geen flitsers te gebruiken. Maar veel mensen doen er alles aan om maar een foto te krijgen, bedroevend...

10-2
Surfen, bevriezen en genieten
Vandaag hebben we het geniale plan te gaan surfen, dit levert namelijk een wetsuit op. Een wetsuit is perfect om lang mee in het water te blijven. Het duurt nog een poosje voor we kunnen beginnen vanwege het getij maar al snel hebben we onze strakke pakkies weer aan. Het surfen gaat geneens slecht en we vermaken ons prima, alleen nergen een dolfijn te bekennen. Daarom maar even de bril opzetten en om ons heen koekeloeren. We zien ze in de verten en gaan erop af. Je mag niet zef naar ze toe gaan, ze moeten naar jou komen. Gelukkig hebben we daar een trucje voor. Met stenen onder water tegen elkaar slaan. Zodra we dat doen zien we meteen een paar vinnen onze richting op draaien en al snel zitten ze dicht om ons heen. Vooral van de eerste schrikken we als we 1,5m uit elkaar zitten en er opeens een dolfijn tussen ons in omhoog springt. We zijn een geweldige ervaring rijker! Alleen als Iris uit het waterkomt kan ze mensen goed laten schrikken, haar handen zijn een mengelsmoes, qua kleuren, van paars en wit! Die duikt dus maar snel onder de douche terwijl Jan-Jaap nog een paar golven pakt. 's Avonds gaan we de magie van gisteren nog maar een nadoen en nog een keertje naar de geeloogpinguins. Het is nu echter een stuk kouder en we houden het snel voor gezien.

11-2
Scenic Tour
Vandaag worden we weer opgepikt door de bus om door te reizen naar Dunedin. Het is erg leuk en ondanks de vertraging die we ondertussen oplopen blijft de gids erg relaxed en jut ons niet op. We komen wel pas erg laat aan in Dunedin maar het ontvangst is super. We worden meteen uitgenodigd voor een bbq met gratis drank. Dat komt mooi uit want we hebben geen zin om nog boodschappen te doen. We hebben dan wel geen vlees maar wel een heerlijke salade. We hebben een heerlijk grote kamer met tv en dvd. Heerlijk met het koude en natte weer wat we op het moment veel hebben.

12-2 en 13-2
Dunedin in relaxte stand
De kamer waar we in slapen is erg koud maar met een kacheltje is het goed uit te houden. We kijken lekker een paar filmpjes vanuit het bed en komen lekker bij. Verder mist Iris nog steeds één schoen dus doen we wat schoenenjacht maar door de enorme blaren die nog steeds opengaan is het passen een ramp. Ondertussen hebben we door alle leuke dingen die we hebben gedaan en gezien een behoorlijk overschot aan foto's opgebouwd en besluiten maar wat uit te zoeken en up te loaden. Dat is dus ook de reden dat er zo verschrikkelijk veel op onze fotosite staan, sorry daarvoor.

14-2
Omerau
Eindelijk hebben we eens goed weer, ook al is het nog steeds koud het is leuk de zon weer eens lekker te zien schijnen. Helaas, nou ja helaas is het niet echt, hebben we een computer gevonden met gratis internet en kunnen we alles een beginnen bij te werken. Dat was ook wel nodig. In de middag vertrekken we met de bus naar Oameru. Dit is een bekende plaats voor de kleine blauwe pinguin, ongeveer 30cm groot! We hadden een klein gehucht verwacht maar worden blij verast met een heus dorp, er is zelfs een supermarkt. Nog een gelukje, morgen is er een "wine and food" festival wat erg leuk schijnt te zijn. 's Avonds gaan we op zoek naar de pinguin, helaas vinden we er geeneen, dan er morgen maar voor betalen...

15-2
Wine, food en pinguins
Ze hebben hier een kaasfabriek. We besluiten maar eens met eigen ogen te bekijken hoe ze hier alle kaas verknoeien tot smaakloze blokken. Helaas zijn ze dicht, iedereen is op het festival.
Als we daar aankomen kunnen we de verkopers overtuigen dat we studenten zijn en komen lekker goedkoop binnen. Het is heerlijk weer en we zitten lekker te genieten van een wijntje (een proefglaasje is hier bijna net zo groot als een gewoon gevuld glas) en luisteren naar de muziek. Hier zijn de kaasmensen dus en we kunnen wat kaas proeven. Het haalt het allemaal toch echt niet bij de kazen die we in Nederland kunnen kopen. Gelukkig hebben ze wel een brie die wel aardig smaakt en voor weinig geld, dat wordt dus smikkelen!
's Avonds gaan we naar een pinguin kolonie. We komen op een tribune te zitten en krijgen eerst wat uitleg. De blauwe pinguin zwemt overdag en komt in het donker terug met voedsel voor de kuikens. Op dit moment is het de tijd dat de jongeren bijna op hunzelf komen te staan (Hun ouders brengen geen eten meer dus ze zijn vrij sjaggie, wat ook grapige ruzietjes oplevert). Verder is het ook tijd dat de pinguins van verenpakkie wizzelen. In deze tijd kunnen ze niet zwemmen om eten te zoeken waardoor ze zich vantevoren helemaal volvreten. We hebben superdikke waggelende pinguins gezien die onderweg 3 keer moesten rusten voordat ze bij hun nest aan konden komen! Foto's maken was hier niet toegestaan ter bescherming van deze schattige beestjes, terecht dus. Ergens ook wel een beetje jammer maar een kaartje voldoet ook!

16-2
Sjakie en de chocolade fabriek
Ondanks de opengescheurde voeten van Iris (haar lichaam is niet gemaakt voor dit soort wandelvakanties ;)) doen we vandaag een nieuwe poging om het kaasmaakproces in NZ bij te wonen. Met hoge verwachtingen lopen we de hal binnen, maar niks rondleiding. Een lullig gangetje met drie ramen waar we doorheen kunnen kijken :S Kneuzenkaas dus :P
's Middags terug met de bus naar Dunedin, waar we met onze tassen de bergen van Dunedin beklimmen op naar ons super hostel. Er is iets mis gegaan met de boeking, niet onze fout! Aangezien er alleen nog een prive kamer voor ons tweetjes over is (voor dezelfde prijs als de stapelbedkamer!) moeten we daar maar in slapen (heeeel vervelend!).
Nu komt onze titel van pas, Dunedin heeft namelijk een chocoladefabriek! Tijd voor een tour! Onderweg krijgen we steeds chocola toegediend (ook al zo vervelend ;)) en extra chocola is te verdienen met vragen beantwoorden. Zo gehaaid als Jan-Jaap is, sleept hij het ene cholaatje na het andere chocolaatje binnen. Iris haar zakje blijft bedroevend leeg. Gelukkig heeft ze wel de laatste vraag goed: Who really loves chocolate? Toch nog een extra reep! De tour eindigt spectaculair met een chocoladewaterval, sweet!
's Avonds heeft het hostel een filmavond georganiseerd met gratis drank en chips, erg gezellig al verbazen we ons allemaal waarom een hostel een 5-dvd-wisselaar heeft?!

17-2
Hijgen en puffen
Dunedin is een heuvelig stadje en het beschikt zelfs over de steilste straat van de wereld :| Op ons kaartje lijkt het een kwartiertje lopen vanaf het centrum. Dat kaartje was alleen absoluut niet op schaal dus we doen er dik drie kwartier over! En daar is ie dan, steil maar kort dus dat kunnen we wel aan! We hoopten op vreemde verkeersborden maar het is gewoon een openbare weg dus geen poespas (er wonen zelfs mensen aan deze straat! :|)
Op de terugweg koopt Jan-Jaap een nieuwe rug/snowboardtas. Hij is in de zevende hemel, vooral vanwege het speciale vakje voor zn goggle (voor de duidelijkheid van de brinkjes, niet zn sneeuwbril!).
's Middags beginnen we dan eindelijk met het plannen van onze reis in Australie. 's Avonds is het weer feest in het hostel, een bbq met weer gratis drank (we worden hier verwend!)

18-2
Regeldagje
Vandaag alle vliegtickets voor Australie geboekt, we hebben 5 binnenlandse vluchten en hopen de meeste hoogtepunten te zien! Helaas is onze verrassing weg, we hadden namelijk het idee om naar Indonesie te gaan vanuit Australie maar helaas geen goedkope tickets! Nu gaan we maar volop genieten van Australie!
Het blijkt echt een leuk hostel te zijn die veel voor de gasten doen. Zo had Iris haar handdoek de vorige keer laten liggen en ze heeft hem keurig gewassen en gedroogd terug gekregen!! Ook vanavond weer een filmavond met lekkere wijntjes en Wall-E (herinner je de date rob?).

Vandaag gaan we terug naar Queenstown om daar weer een aantal mensen te ontmoeten van het R&V festival in Gisborne om daarna richting het noorden te reizen!!

Groetjes,

Iris en Jan-Jaap

ps...
nog meer foto's :)

http://picasaweb.google.com/naarnieuwzeeland/ZuiderlijkZuidereiland#